Hij ergert zich aan engtes.

Bushaltes met teveel wachtende reizigers op te smalle trottoirs, te nauwe doorgangen in de supermarkt waar pallets en winkelwagens hem hinderlijk in de weg staan. Koffers in het gangpad, schoenen op de trap. En nu sta ík weer eens de opening van de keukendeur te blokkeren.
‘Waarom staat iedereen altijd op het smalste stuk?’ moppert hij.
Maar ik begin te stralen, strek mijn armen naar hem uit en zeg, terwijl ik hem omhels:
‘Niets liever dan jou tegenkomen op het smalste stuk!’